پیوند استخوان به منظور بازسازی استخوان تخریب شده دندان که علت آن وجود سابقه ژنتیکی ،سابقه تروما، عفونت، ضایعات پاتولوژیک و از دست دادن طولانی مدت دندان ها میباشد ، است. پیوند استخوان زمینه را برای رشد مجدد استخوان و بازگرداندن ثبات به آن‌ها فراهم می‌کند. به این عمل جراحی بازسازی استخوان می‌گویند.

بدنبال کشیدن و از دست رفتن دندان ها، استخوان فک بالا و پایین دچار تحلیل می شوند. ۲۵% کاهش در حجم استخوان در سال اول و ۶۰ – ۴۰% کاهش در عرض استخوان طی سه سال اول پس از کشیدن دندان حادث می شود.

پیوند استخوان روشی بسیار موفق در اکثر موارد است. پیوند استخوان جایگزین ترجیحی برای دندان‌های از دست رفته، بیماری‌های دندان یا تغییر شکل‌های دندانی است و باعث افزایش ارتفاع و عرض استخوان فک و پُر شدن نقایص استخوانی می‌شود. استخوان فک به وسیله ریشه‌های دندان تحریک می‌گردد، زمانی که فرد دندان‌های خود را از دست می‌دهد، دیگر استخوان فک وی توسط دندان‌ها تحریک نمی‌شود بنابراین به مرور زمان استخوان فک تحلیل می‌رود. وقتی این امر اتفاق می‌افتد استخوان کافی برای انجام عمل جراحی ایمپلنت وجود نخواهد داشت.

 پیوند استخوان از دو راه باعث سلامت و پایداری دندان می‌شود:

• ثبات فک: پیوند استخوان باعث پایداری و کمک به احیای اسکلت استخوان فک برای جراحی ایمپلنت یا ترمیمی می‌شود. در این شرایط دفورمیتی‌های استخوان، تصحیح شده و با بازسازی استخوان، حمایت بیشتری فراهم می‌شود.
• محفاظت: پیوند استخوان باعث جلوگیری از تخریب استخوان به دنبال کشیدن دندان، بیماری‌های پریودنتال یا سایر فرآیندهای تهاجمی می‌شود.

مزایای پیوند استخوان:

• انجام عمل ایمپلنت در افرادی که به دلیل کمبود استخوان فک قادر به انجام آن نیستند.
• ترمیم استخوان‌های بیماران مبتلا به بیماری‌های پریودنتال و افزایش سلامت دهان
• افزایش پایداری، قدرت و طول عمر دندان‌ها
• به طور کلی این عمل سبب می‌شود تا عملکرد دندان‌های بیمار و ظاهر آن به طور چشمگیری بهبود یابد.

انواع پیوند استخوان:

پیوند استخوان اتوژن در پیوند اتوژن که به آن اتوگرفت نیز می‌گویند، از استخوان‌های خود فرد استفاده می‌شود. استخوان‌ها معمولاً از چانه، فک، ساق پا و جمجمه بدست می‌آیند. مزیت این روش پیوند این است که ماده پیوندی یک استخوان زنده بوده و شامل عناصر سلولی زنده‌ای است که باعث افزایش رشد استخوان می‌شوند.

با این وجود عیب این روش پیوند آن است که به یک مرحله جراحی اضافه برای خارج سازی استخوان از بدن فرد احتیاج دارد

پیوند استخوان آلوژن در پیوند آلوژن یا آلوگرفت از استخوان جسد فرد دیگری استفاده می‌شود. سپس طی فرآیند فریز-درای آب از استخوان خارج می‌شود. برخلاف روش اتوژن، در این روش استخوان خودش به تنهایی توانایی تولید استخوان جدید را ندارد ولی در عوض به عنوان یک داربست برای حمایت از استخوان‌های اطراف استفاده می‌شود که این امر باعث رشد و پُر کردن منافذ و سوراخ‌های استخوانی می‌شود.

پیگیری های بعد از درمان :

بعد از جراحی به بیمار مسکن داده می‌شود. بیمار می‌بایست طبق دستور پزشک داروها را مصرف کند. تمیز نگه داشتن دندان‌ها بعد از درمان بسیار مهم است. این بدان معناست که بیمار باید در نیمه جراحی نشده دندان از مسواک و نخ دندان استفاده کند. اگر بانداژ و پک برای بیمار استفاده نشده باشد، بیمار می‌تواند برای جلوگیری از تشکیل پلاک در منطقه، از مسواک استفاده کند. به طور کلی شستشوی دندان به وسیله کلرهگزیدین بعد از جراحی توصیه می‌شود. این محلول پلاک‌ها را حذف نمی‌کند اما باعث کاهش رشد پلاک با از بین بردن میکروب‌ها می‌شود. بیمار ممکن است بعد از جراحی دچار تورم شود که با گذاشتن یخ در ناحیه می‌تواند این تورم را کاهش دهد. آنتی‌بیوتیک نیز برای جلوگیری از عفونت تجویز می‌گردد. در صورتی که بیمار طی شش هفته بعد از جراحی دچار خونریزی، درد و تورم شدید شود باید با دندانپزشک تماس بگیرد چون این علائم می‌تواند نشانه‌هایی از عفونت بعد از جراحی باشد .

عوارض پیوند استخوان :

احتمالاً بیمار بعد از عمل جراحی موارد زیر را تجربه می‌کند:

• خونریزی و تورم که موجب افزایش احتمال بروز عفونت می‌شود.
• ممکن است لثه‌ها بعد از جراحی به مرور زمان از بین بروند و دندان‌ها به سرما و گرما حساس شوند.
• امکان شکل‌گیری پوسیدگی در ریشه دندان

یکی از عوامل موفقیت عمل پیوند استخوان، کیفیت محصولات استفاده شده است. یک دندانپزشک با علم به این موضوع از برترین برندهای محصولات پیوند استخوان استفاده می‌کند و به بهبود سلامت بهداشت دهان و دندان شما مراجعین محترم می‌اندیشد.